In-house en publiek-publieke samenwerkingen hebben diverse voordelen:

Men kan een opdracht plaatsen bij een andere rechtspersoon of aanbesteder, zonder een formele plaatsingsprocedure te moeten toepassen.

Voorts is het een interessant middel om synergieën tussen aanbesteders te genereren, wat eveneens tot besparingen kan leiden. Bij een publiek-publieke samenwerking bijvoorbeeld kunnen aanbesteders een opdracht verdelen (bv. klaarmaken en verdelen van maaltijden) zodat elke aanbesteder slechts één aspect ervan beheert en financiert (bv. de ene kookt, de andere vervoert).

Verder kunnen deze samenwerkingen BTW-matig interessant zijn.

Praktisch kunnen die werkwijzen mogelijk ook toelaten om meer vat te houden op de gehele procedure: er wordt niet gegund aan een zuivere derde (bv. een bvba, een nv, …), maar wel aan andere overhden die men kent (en waarop men, althans in geval van in-house, ook toezicht uitoefent en die men dus makkelijker kan 'sturen' bij problemen etc.).

Een heikel punt: door het niet doorlopen van een formele plaatsingsprocedure, ontvangt men geen offertes en kan men in se geen prijzen vergelijken. Het prijsaspect vergt dan ook een zekere aandacht.

Ander heikel punt: in-house en publiek-publieke samenwerking kan slechts indien de voorwaarden zijn vervuld. Deze voorwaarden zijn echter voor interpretatie vatbaar en vergen toch enige duiding, maar dat is uiteraard wat de cursus beoogt te behandelen.

Organisaties uit de publieke sector en de social profit die ressorteren onder de regelgeving op de overheidsopdrachten voor hun aankopen.